ການຕັກບາດ
ການຕັກບາດ ຕັກບາດ ຫຼື ບິນທະບາດໝາຍເຖິງ ພຣະສົງສາມະເນນພາຍບາດໄປຮັບເອົາຂອງໃສ່ບາດຈາກຍາດໂຍມ. ໃສ່ບາດ ໝາຍເຖິງຍາດໂຍມນຳເອົາເຂົ້າໄປປ່ອນລົງໃນບາດຂອງພຮະສົງສາມະເນນ ແຕ່ເຮົາມັກນິຍົມເວົ້າກັນວ່າ “ຕັກບາດ”. ຕັກບາດແມ່ນກິດຈະກຳສຳຄັນ ແລະເປັນວິຖີຊີວິດປະຈຳວັນຂອງຊາວພຸດລາວທີ່ປະຕິບັດກັນມາແຕ່ບູຮານ, ພຣະສົງມີໜ້າທີ່ໄປບິນທະບາດເພື່ອມາບຳລຸງລ້ຽງຊີວິດໃຫ້ມີກຳລັງສຶກສາທຳມະວິໄນ ແລະປະຕິບັດທຳ ເອີ້ນອີກຢ່າງໜຶ່ງວ່າໄປໂຜດສັດ, ສ່ວນຄະລືຫັດມີໜ້າທີ່ໄປໃສ່ບາດກໍເພື່ອຈະໄດ້ບຸນ, ເຮັດໃຫ້ຊີວິດດີຂຶ້ນ ແລະເປັນການອຸປະຖຳບຳລຸງພຣະພຸດທະສາສະໜາອີກດ້ວຍ. ເວລາໄປຕັກບາດຄວນແຕ່ງຕົວສຸພາບຮຽບຮ້ອຍ ໃສ່ບາດດ້ວຍຄວາມເຄົາລົບ ຂອງທີ່ຈະໃສ່ບາດຕ້ອງເປັນຂອງທີ່ໄດ້ມາບໍລິສຸດ, ສະອາດ, ຖືກສຸຂະອະນາໄມ ແລະ ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະສົງສາມະເນນສັນໄດ້ ເຊັ່ນ: ເຂົ້າໜຽວ, ໝາກໄມ້, ເຂົ້າໜົມ ຫຼື ເຂົ້ານົມສຳເລັດຮູບ. ສ່ວນເງິນຄວນໃສ່ແຍກຕ່າງຫາກບໍ່ຄວນໃສ່ລົງໃນບາດປົນກັບເຂົ້າ ເພາະເງິນແມ່ນເຈ້ຍກະດາດທີ່ຜ່ານການຜະລິດປົນທາດເຄມີເຊິ່ງມີຜົນບໍ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ. ການຕັກບາດ ແລະ ໃສ່ບາດຍາດໂຍມທີ່ເປັນຜູ້ຍິງຈະນັ່ງຄຸເຂົ່າ, ຜູ້ຊາຍຈະນັ່ງຫຼືຢືນໃສ່ກໍໄດ້. ສ່ວນພຣະສົງສາມະເນນເເພິ່ນຈະຄຸມຜ້າຮຽບຮ້ອຍ ແລະ ຮັບຂອງໃສ່ບາດໂດຍຄວາມເຄົາລົບ.
